خداجونم سلام
این حرفا رو اینجا بهت میگم تا خودمم بتونم همیشه بخونمش و خیلی چیزا رو به خودم یاداوری کنم. مدرسه که میرفتیم، همه مون اون حکایت معروف رو میخوندیم که هرنفسی که فرو میرود ممد حیات است و. ولی درصد خیلی بالایی مون در موردش به یقین قلبی نرسیدیم. خیلی هامون توی زندگی غرق میشیم و فراموش میکنیم که غرق نعمتای تو هستیم. شاید هیچ کس از درد و مریضیش به اندازه من خوشحال نشده باشه. توی روزایی که همه دلم پر از هراس و استرس از یه مریضی بود، به یه مریضی دیگه دچار شدم، نماز خوندنم نشسته و با درد شد، خوابیدنم عجین شد با پریدن و درد کشیدن و آرزوی خواب راحت، از این پهلو به اون پهلو شدنم شد مصیبت، راه رفتنم شد زجر، کارای شخصیم شد وبال بقیه . خدایا من به خاطر این درد ازت ممنونم. ازت ممنونم که یادم انداختی غرق نعمتم. ممنونم که بهم یاداوری کردی چقدر کم میگم خدایا شکرت، ممنونم که بهم یاداوری کردی چقدر قدر نمازایی رو ندونستم که میتونستم سر به سجده بذارم و لذت ببرم . خدایا من به خاطر همه چی ازت ممنونم و دعا میکنم که هیچ بنده ای رو با گرفتن نعمت هات ازمایش نکنی. به حق خوبای درگاهت. یا ارحم الراحمین
درباره این سایت